Шановне товариство!
...
Studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego ukończył w 1975. Na tym samym Wydziale doktoryzował się w 1985 i uzyskał habilitację w 1995. Tytuł profesora uzyskał w 2005. Specjalizuje się w historii administracji, historii instytucji opieki zdrowotnej oraz historii nowożytnej Polski XVII i XVIII wieku. Jest kierownikiem Zakładu Metodologii i Historii Historiografii Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie[1]. Od 1999 do 2004 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego tej uczelni. Był także pracownikiem naukowym Zakładu Historii Medycyny i Farmacji Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i Wyższej Szkoły Handlowej im. Króla Stefana Batorego w Piotrkowie Trybunalskim.
W latach 2012–2015 członek Głównej Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Historycznego. We wrześniu 2015 wybrany na tę funkcję na kolejną kadencję, a we wrześniu 2018 został wiceprzewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej[2]). W kadencji 2015-2018 członek Komitetu Nauk Historycznych PAN[3] oraz Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN[4]. Członek European Association for the History of Medicine and Health z siedzibą w Strasburgu, członek zagraniczny Białoruskiego Towarzystwa Historyków Medycyny, członek honorowy Instytutu Archeografii i Źródłoznawstwa im. Michała Hruszewskiego Ukraińskiej Akademii Nauk, członek rzeczywisty Akademii Socjalnych Nauk Ukrainy, profesor honorowy Chersońskiego Uniwersytetu Państwowego (Ukraina), wiceprezes Fundacji „Humanitas et Scientia”, członek wielu polskich i zagranicznych komitetów redakcyjnych czasopism naukowych.